Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non enim actionis aut officii ratio impellit ad ea, quae secundum naturam sunt, petenda, sed ab iis et appetitio et actio commovetur. Duo Reges: constructio interrete. Nec enim ignoras his istud honestum non summum modo, sed etiam, ut tu vis, solum bonum videri. Quonam modo? Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Sed quamvis comis in amicis tuendis fuerit, tamen, si haec vera sunt-nihil enim affirmo-, non satis acutus fuit. At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu. Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Hunc vos beatum;
Quo studio cum satiari non possint, omnium ceterarum rerum obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant;
Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime. Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.
- Sin aliud quid voles, postea.
- Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.
- Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.
- Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
Facete M. Cui Tubuli nomen odio non est? At certe gravius. Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret. Bork Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
Nunc de hominis summo bono quaeritur;
Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Stoicos roga. Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis; Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Prave, nequiter, turpiter cenabat; Sed quamvis comis in amicis tuendis fuerit, tamen, si haec vera sunt-nihil enim affirmo-, non satis acutus fuit.
- Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
- Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
- Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.